Ποίημα για την πεθερά

1 σχόλια
Τρέχω να προλάβω ότι μπορώ να σώσω
Μήπως τη σχέση μας αυτή μπορώ να περισώσω
Μπήκανε τρίτοι άνθρωποι και μας τα μπλέξανε
Κοίτα να δεις που μπόρεσαν και μας μπερδέψανε

Κι όμως ο τρίτος άνθρωπος ήταν η πεθερά
Ανακατώστρα και εχθρός μα και με τσαμπουκά
Καρδούλα μου σου έσπειρε μές στο μυαλό ζιζάνια
Και τη δική μου πλήγωσε χαμένη περηφάνια

Θέλω να κοιτάξω εσένα και εμένα
Κι η πεθερούλα η στυφή να γίνει πιο μελένια
Δες η δική μου η μαμά που δεν ανακατεύεται
Στη σχέση τη συζυγική όσο και αν τρελαίνεται

Η πεθερά το όνειρο το κάνει εφιάλτη
Εκεί που όλα λειτουργούν εκεί τα κάνει στάχτη
Μα τι τολμώ εγώ να πω λατρεία που της έχεις
Αγάπη μου αν διαλυθεί ο γάμος μας θα αντέξεις;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Α.Λ.

www.stixoi.info


1 σχόλια:

  • 17 Απριλίου 2014 στις 9:47 π.μ.

    187. Η ΠΕΘΕΡΑ

    Κάθε κακούργα πεθερά
    ταράζει πάντα τα νερά.
    Με τα παλαβά κουμάντα
    τους κάνει όλους στην πάντα.

    Είναι κακομαθημένη
    και κακοαναθρεμμένη.
    Θέλει πάντα το παιδί της
    υπό την επιρροή της.

    Το γιό της τον θέλει βλάκα
    και τους ταράζει στην πλάκα.
    Τη νύφη τη θέλει δούλα.
    Της μιλά σα νάναι μούλα.

    Γιά τη δική της τη χάρη
    τσακώνεται το ζευγάρι.
    Γίνεται το σπίτι μύλος.
    Τους γαυγίζει και ο σκύλος.

    Ο πεθερός κουκιά σπέρνει.
    Αυτή βαράει και δέρνει.
    Όταν τελειώνει τις βρισιές
    ξεκινά για τις εκκλησιές.

    Κάνει ψεύτικα πως κλαίει
    κι όλα στον παπά τα λέει.
    Του αναφέρει το θέμα
    βάζοντας μπόλικο ψέμμα.

    Για να τηνε συγχωρήσει,
    ώστε να την κοινωνήσει.
    Σκέφτεται. ΄Αν τον τουμπάρει,
    θα πάρει τη Θεία Χάρη!

    Να περνάει το δικό της.
    Κοροϊδεύει το Θεό της.
    Λέει το σωστό. Αφρίζει.
    Το ζευγάρι το χωρίζει.

    Μακρυά ‘πό την πεθερά.
    Δηλητηριάζει τη χαρά.
    ΄Αν δεν την κάνετε πέρα,
    σας τινάζει στον αέρα.

    Πειραιάς, Απρίλιος 2013
    Γεώργιος Βελλιανίτης
    Παξινός Ποιητής






Δημοσίευση σχολίου